دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟
دوره مقدماتی- جلسه بیست و هشتم
دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟
دستور یا سفارش روزانه (Day Order) یک دستور شرطی می باشد که توسط مشتری اعمال می گردد و شرط اجرا شدن این دستور، رسیدن قیمت به سطح خاصی می باشد. این دستور ها در صورت اعمال نشدن، منقضی می شوند و اگر در طی روز معاملاتی ای که سفارش دستور قرار داده شد، قیمت به سطح مد نظر نرسد؛ به صورت خودکار منقضی می شود. یک دستور روزانه می تواند یک دستور محدود کننده
(Limit Order) برای خرید یا فروش یک سهم باشد، اما در هر صورت این دستور در همان روز معاملاتی در صورت عدم رخداد شرایط اجرا منقضی خواهد شد.
نکات مهم:
- دستورات روزانه، دستورات محدود کننده ای به شمار می روند که تنها یک روز معاملاتی پس از سفارششان مهلت دارند و پس از آن باطل می شوند.
- اگر شرایط اعمال دستور پیش نیاید، دستور خالی (Unfilled) مانده و پس از رسیدن به زمان منقضی شدن خود از بین می رود.
- معامله‌گران امکان استفاده از دستور هایی با زمان انقضایی متفاوت را نیز دارند، اما بیشتر دستور های محدود کننده تاریخ انقضای روزانه دارند.
برای دیدن جلسه آموزشی قبلی لینک را دنبال نمایید.
برای دیدن جلسه آموزشی بعدی لینک را دنبال نمایید.
درک کامل مفهوم دستورات روزانه
دستورات روزانه یکی از انواع دستورات مدت دار (Duration Type Orders) به شمار می آیند. دستورات مدت دار دستوراتی هستند که نشان می دهند که دستور چه مدتی پیش از منقضی شدن قابل اجرا می باشد. در مورد دستورات روزانه، این مدت زمان یک روز معاملاتی می باشد. به بیان دیگر، در صورت عدم اجرایی شدن این دستور در همان روزی که سفارش شده؛ این دستور به صورت خودکار لغو می گردد. در مورد دستورات مدت دار می توانیم از دو مثال زیر استفاده کنیم. یکی از آنها دستورات مدت دار «Good ‘til Canceled – GTC» با ترجمه «خوب تا زمانی که لغو شوند.» می باشد. این دستورات تا زمانی که به صورت دستی (Manually) لغو نگردند، فعال باقی می مانند و منقضی نمی شوند. از انواع دیگر این دستورات مدت دار می توان به دستور «Immediate or Cancel – IOC» با ترجمه «بی درنگ (فوری) یا لغو» اشاره نمود. در این نوع از دستورات، آن بخش از سفارش که شرایطش رخ داده «فوراً» اجرایی شده و مابقی اجرا نشده در صورت عدم اجرایی شدن لغو می گردند.
دستورات روزانه به عنوان دستورات مدت دار اصلی در پلتفورم های معاملاتی (Trading Platforms) استفاده می شوند. به همین سبب، معامله‌گر باید بازه زمانی های متفاوت برای انقضای این دستورات را مشخص کنند، در غیر این صورت این دستورات به طور خودکار در پایان روز معاملاتی (در صورت عدم اجرایی شدن) لغو خواهند شد. معامله‌گران روزانه می توانند از انواع مختلف این دستورات برای قرار دادن موقعیت های معاملاتیشان استفاده کنند. هرچند، تمامی دستورات مدت دار در بازار به صورت پیش فرض، به صورت دستورات روزانه
(Day Order) می باشند.
استفاده کردن از دستورات روزانه
استفاده از دستورات روزانه می تواند در حین معامله یک سهم در یک قیمت خاص مفید باشد، در این حالت معامله‌گر دیگر نیازی به رصد سهم در طی روز برای اجرایی کردن این دستور را ندارد. این موضوع به معامله‌گران روزانه کمک می کند تا بتوانند چند سهم را در طی روز معامله نمایند. قبل از باز شدن بازار، معامله‌گران سهم های مد نظر خود را تحلیل می کنند و دستورات روزانه را با توجه به استراتژیشان قرار می دهند. معامله‌گر می تواند اَعمال بیشتری را پس از اِعمال شدن هر دستور در بازار انجام دهد.
معامله‌گرانی که در بازه های زمانی کوتاه معامله می‌کنند (intraday trader)، معمولا از استراتژیهایی استفاده می‌کنند که پیش از بسته شدن بازار باید پوزیشن خود را ببندند. بدین ترتیب، اگر شرایط مورد نیاز معامله تا آخر روز رخ نداد، معامله‌گر آن دستور را لغو خواهد کرد. چون این اتفاق بصورت خودکار در مورد دستورات روزانه می‌افتد، معامله‌گرانی که در بازه‌های کوتاه مدت و در طول روز معامله می کنند، به آن علاقمند هستند.
نظارت بر دستورات روزانه
دستورات روزانه می توانند عاملی استرس زا به خصوص برای معامله‌گران غیر حرفه ای باشند. اگر یک معامله‌گر قیمت سهم را در طی روز رصد نکند، ممکن است یک دستور محدود کننده (Limit Order) بدون اطلاع او اعمال گردد. اگر معامله‌گر قصد اجرای دستور روزانه فروش را داشته باشد و قیمت سهم یک افت قیمتی پیش بینی نشده را انجام بدهد؛ معامله‌گری که از این رخداد اطلاعی ندارد دچار ضرری بیش از حد انتظار می گردد. در این حالت، ممکن بود که معامله‌گر ترجیح به نگهداری (و نه فروش سهام خود) داشته باشد (البته با توجه به علت این افت قیمتی). به عنوان یک قانون کلی، خوب است زمانی که به صورت فعال دستور های خرید و فروش را قرار می دهید، به حرکات قیمتی بازار توجه کافی را داشته باشید.