صندوق‌های سرمایه گذاری چیست؟
دوره مقدماتی جلسه هفتم
صندوق‌های سرمایه گذاری چیست؟
صندوق‌های سرمایه گذاری (Fund)، مقادیری از پول شبیه یک استخر پول می‌باشند که می‌تواند جهت استفاده برای یک منظور خاص تخصیص داده شوند. یک صندوق سرمایه گذاری همچنین می‌تواند به هر دلیلی تأسیس گردد، این دلایل می‌توانند شامل موارد زیر باشند: شهرداری شهری به دنبال جمع‌آوری سرمایه به منظور یک مرکز مدنی جدید در شهر می‌باشد و یا یک کالج قصد دارد تا مقداری مبلغ را به‌عنوان بورسیه کنار بگذارد و یا حتی یک کمپانی بیمه که قصد دارد مقدار مبلغی را برای پرداخت ادعاهای مشتریان کنار بگذارد.
نکات کلیدی:
- صندوق‌های سرمایه گذاری، یک صندوق از پول مانند یک استخر پول (Pool of money) می‌باشد که به‌منظور خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- این پول‌های آمیخته شده که از‌‌آن‌ها تحت عنوان استخر پول نیز نام برده می‌شود به‌صورت حرفه‌ای سرمایه گذاری شده و مدیریت می‌شوند.
- برخی از معمول‌ترین انواع صندوق‌های سرمایه گذاری شامل صندوق‌های سرمایه گذاری بازنشستگی (Pension Funds)، صندوق‌های سرمایه گذاری بیمه (Insurance funds)، بنیادها (Foundations) و همچنین صندوق‌های سرمایه گذاری وقفی (Endowments) می‌باشند.
برای دیدن جلسه آموزشی قبلی لینک را دنبال نمایید.
برای دیدن جلسه آموزشی بعدی لینک را دنبال نمایید.
بیشتر بدانید...
افراد، کسب‌وکارها و دولت‌ها همگی از صندوق‌های سرمایه گذاری برای پس‌انداز استفاده می‌کنند. افراد ممکن است یک صندوق سرمایه گذاری اضطراری تحت عنوان صندوق سرمایه گذاری روز سخت (Rainy – Day fund) تأسیس کنند که در آن هزینه‌های دیده نشده را پرداخت کنند و یا یک صندوق سرمایه گذاری نزد شخص معتمد درست کنند تا بتوانند پول را برای شخص خاصی کنار بگذارند.
افراد و مؤسسات سرمایه‌گذار نیز می‌توانند پول‌های خود را در صندوق‌های سرمایه گذاری مختلف به‌منظور کسب درآمد از آن‌ها قرار دهند. مثال‌های این زمینه شامل صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک (Mutual Funds)، که پول را از بسیاری از سرمایه گذاران جمع‌آوری کرده و در سبد سهام وسیعی از دارایی‌ها سرمایه گذاری می‌کنند و صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge Funds) که دارایی‌های افراد با سرمایه زیاد و مؤسسات را به‌گونه‌ای سرمایه گذاری می‌کنند تا بتوانند سوددهی بالاتر از میانگین بازار داشته باشند. دولت‌ها از صندوق‌های سرمایه گذاری استفاده می‌کنند که از این صندوق‌ها می‌توان به صندوق‌های سرمایه گذاری درآمدها، اشاره کرد که به‌منظور پرداخت برخی از هزینه‌های خاص عمومی استفاده می‌شود.
انواع معمول صندوق های سرمایه گذاری
مثال‌هایی که در ادامه آمده‌‌اند، چند مورد از معمول‌ترین انواع‌های صندوق‌های سرمایه گذاری می‌باشند که توسط اشخاص برای انجام فعالیت‌های اقتصادی استفاده می‌شوند:
- صندوق‌های سرمایه گذاری اورژانسی: این صندوق‌ها، صندوق‌هایی هستند که توسط افراد ایجاد می‌شوند و افراد در این صندوق‌ها مبالغی را ذخیره می‌کنند تا بتوانند در دوران سختی مالی، مانند از دست دادن شغل، مریضی طولانی مدت و یا هزینه‌های سنگین، بتوانند هزینه‌هایشان را تأمین کنند. یک حساب سرانگشتی می‌گوید: هر شخصی برای تشکیل صندوق سرمایه گذاری اورژانسی خود، باید به‌‌اندازه درآمد خالص سه ماهه‌اش را در این صندوق‌ها قرار دهد.
- صندوق‌های سرمایه گذاری کالج‌ها: برنامه‌های ذخیره پول معاف از مالیاتی می‌باشند که برای خانواده‌ها طراحی شده‌‌اند تا بتوانند مبالغی را به‌منظور پرداخت هزینه‌های کالج فرزندانشان در آینده در آن جا سرمایه گذاری کنند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری تحت عنوان وجوه امانی (Trust funds): صندوقی است که در آن اهداکننده و یا اهداکنندگان شخصی معتمد را به‌عنوان مسئول دارایی‌های باارزش خود قرار می‌دهند تا بتوانند سود و مزایایی را برای افراد ذینفع حاصل کند. این سود و مزایا باید در دوره خاصی از زمان حاصل شود. همچنین تمام و یا بخشی از این سرمایه‌ها برای ذینفع و یا ذی‌نفعان تقسیم‌بندی می‌شوند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری بازنشستگی: ابزارهای ذخیره‌ای هستند که توسط افراد و برای جمع‌آوری پول برای دوران بازنشستگی‌شان استفاده می‌شود. افراد بازنشسته به‌طور ماهانه درآمدی را به‌عنوان حقوق بازنشستگی از صندوق‌های سرمایه گذاری بازنشستگی دریافت می‌کنند.
در دنیای سرمایه گذاری، برخی از انواع صندوق‌های زیر نیز در این دسته گنجانده می‌شوند:
- صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک: (Mutual Funds)وجوه سرمایه گذاری شده‌ای هستند که توسط مدیران حرفه‌ای مدیریت می‌شوند که این مدیران، از این سرمایه‌ها که از سرمایه گذاران منفرد جذب شده است به‌منظور سرمایه گذاری در سهام، اوراق قرضه و یا دیگر دارایی‌ها استفاده می‌کنند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری در بازارهای پولی (Money – Market Funds): این نوع از صندوق‌ها، نوعی از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک با نقدینگی بالا می‌باشند که توسط سرمایه گذاران کوتاه‌مدت به‌منظور کسب سود خریداری می‌شوند و این صندوق‌ها نیز از ابزارهای مالی مانند اسناد قانونی خزانه‌داری و یا برگه‌های تجاری استفاده می‌کند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله در بازارهای بورس: (Exchange Traded Funds – ETFs)این صندوق‌ها نیز مشابه صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک هستند اما در بازارهای عمومی بورس مانند بازار سهام مبادله می‌گردند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری پوشش ریسک: (Hedge Funds) ابزارهای سرمایه گذاری هستند که برای افراد با سرمایه‌های بالا مناسب هستند و این مؤسسات نیز به‌دنبال افزایش مقدار سود سرمایه گذاران از طریق وجوه سرمایه گذاری شده در استراتژی‌هایی با ریسک بالا مانند فروش استقراضی (Short selling)، سرمایه گذاری در بازار مشتقات و همچنین استفاده از اهرم در معاملات (Leverage) می‌باشند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری اوراق قرضه دولتی: (Government Bond Funds)این صندوق‌ها برای سرمایه گذاری‌هایی مناسب است که به دنبال جایی هستند که بتوانند پول‌هایشان را به‌صورت کم‌ریسک در اوراق بهادار دولتی؛ مانند اوراق قرضه خزانه‌داری و یا اوراق قرضه منتشر شده توسط شرکت‌ها (agency – issued debts) مانند اوراق بهادار صادر شده توسط شرکت (Fannie Mae) سرمایه گذاری کنند. هر دو روش توسط دولت ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می‌شوند.
دولت همچنین صندوق‌های سرمایه گذاری را با اهداف مختلفی ایجاد می‌کند. برخی از صندوق‌های سرمایه گذاری دولتی شامل:
- صندوق‌های سرمایه گذاری سرویس بدهی: (Debt – Service Funds) صندوق‌هایی هستند که به‌منظور بازپرداخت بدهی‌های دولت طراحی شده‌‌اند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری برای جذب سرمایه پروژه‌ها: (Capital Projects Funds) این صندوق‌ها، منابعی هستند که دولت از آن‌ها به‌منظور تأمین مالی پروژه‌های کشور، مانند مخارج، ساخت‌وساز و همچنین نوسازی‌ها، ابزارهای مورد نیاز نوسازی، زیر ساخت‌ها و دیگر دارایی‌های سرمایه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری دائمی: (Permanent Funds) این صندوق‌ها شامل سرمایه گذاری‌ها و دیگر منابعی هستند که دولت اجازه نقد کردن و خرج کردن آن‌ها را ندارد. هر چند، دولت حق دارد تا به‌صورت عادی هرگونه درآمدی که از این صندوق‌های سرمایه گذاری بدست آمده است به‌منظور بهبود عملکرد دولت خرج کند.